Historische en artistieke monumenten

Straten en huizen

De smalle, soms steile straatjes slingeren zich door het oude stadscentrum. De huizen, opgetrokken uit rozerood gips, hout en zandsteen, torenen er aan weerszijden hoog boven uit. Opvallend zijn de smeedwerken voor de ramen.

Huizen van adellijke families

Albarracín telt drie huizen van adellijke families uit vroeger tijden. Deze huizen zijn rijk versierd, zowel aan de binnenkant als aan de buitenkant. Deze huizen zijn: het paleis van de familie Monterde de Antillón aan de linkerhand in het straatje dat vanaf de Plaza Mayor naar de kathedraal loopt, het paleis van de familie Dolz de Espejo (het huidige hotel Albarracín) en het daarnaast gelegen huis van de familie Navarro de Arzuriaga (La Casa Azul – Het Blauwe Huis).

De stadsmuur en de toegangspoorten

De stadsmuur is een nationaal monument sinds 1931. Het grootste deel dateert uit de 14e eeuw en is gerestaureerd in de jaren 80 van de 20e eeuw. De oudste delen van de muur zijn uit de 10e eeuw, zoals bijvoorbeeld de hoogste toren, la torre del Andador. Een bezoek aan de muur is de moeite waard; bovenop de muur heeft men een schitterend uitzicht over Albarracín.
In de late Middeleeuwen had Albarracín drie toegangspoorten. De Portal del Agua en de Portal de Molina zijn nog steeds in perfecte staat. Van de Portal de Teruel, oorspronkelijk gelegen bij huidige hotel Albarracín is niks meer bewaard gebleven.

Bisschoppelijk paleis/diocesaner museum

Het diocesaner museum is gevestigd in het oude bisschoppelijke paleis uit de 18e eeuw. Opvallende stukken uit de collectie zijn de 16e eeuwse Brusselse wandtapijten, een aan Benvenuto Cellini toegeschreven gouden paxtafel, een versierd parrochiekruis, een aantal miskelken en een uit rotskristal gehouwen vis.

De toren van Doña Blanca

De toren van Doña Blanca, naast de kerk Santa María, was oorspronkelijk een fort dat het zuidelijke deel van de stad beschermde. De legende van Doña Blanca van Aragón is gebaseerd op deze toren waar deze prinses in ballingschap haar dagen sleet. Men zegt dat je haar bij vollemaan in de zomer nog steeds kan zien wanneer ze naar de rivier gaat om zich te baden. De toren is recentelijk gerestaureerd en wordt tegenwoordig gebruikt voor exposities. Hierdoor is het mogelijk geworden om van een schitterend uitzicht te genieten.
Met de kerk Santa María is het het enige bouwwerk dat over is van het Dominicaner klooster, dat oorspronkelijk ook de huidige begraafplaats omvatte.

Jacobskerk
Deze kerk staat midden in de oude stadskern. De bouw begon in 1600 onder leiding van de architect Alonso del Barrio Dajo en werd in 1626 afgerond. De kerk heeft één schip onder een stervormig ribgewelf en kapellen in de nissen tussen de steunberen. Het hoofdaltaar is van Pedro Castillejo. Het aan San Roque, San Sebastián en San Fabián gewijde altaarstuk uit 1524 van Jerónimo Martínez is geschilderd op planken. Ook een altaarstuk van la Dolorosa is bewaard gebleven. Dit stuk is afkomstig uit Molina de Aragón, een stad die hechte banden heeft met Albarracín.
Volgens de overlevering is het huis tegenover de kerk het huis van de ridders van de Orde van Albarracín.

Kapel Santo Cristo de la Vega

De kapel Santo Cristo de la Vega staat direct naast het Dominicaner klooster. Al in 1559 hadden de Dominicanen de zorg over dit heiligdom. In 1632 werd begonnen met de bouw van de huidige kapel. In 1703 werd aan de kopse zijde de Christuskapel aangebouwd. Bij een brand van 1872 ging het Christusbeeld in vlammen op. Het werd vervangen door het huidige beeld. Dit beeld behoort tot de kunstwerken met de grootste artistieke waarden van de gehele Sierra de Albarracín.

Casa de la Julianeta

Dit huis is uit de 14e eeuw. Het staat vlakbij de Portal de Molina. Met zijn grillige vormen is dit huis het sprekendste voorbeeld van de populaire architectuur van Albarracín. Nadat het begin 21e eeuw gerestaureerd werd door de Fundación Santa María de Albarracín is het nu in gebruik als atelier.

Gemeentehuis (Casa consistorial)

Het gemeentehuis ligt aan de kop van de Plaza Mayor. Het is gebouwd in de 14e eeuw en verkreeg met de verbouwingen uit de 16e eeuw haar huidige vorm.

Kathedraal (Catedral de El Salvador)

De laat-Gotische kathedraal is in de 16e eeuw gebouwd op de fundamenten van een oudere kerk uit de 12e eeuw. De kathedraal heeft slechts één schip en tussen de steunberen verschillende kapelletjes. Met name twee altaarstukken zijn opvallend: in de hoofdkapel het altaarstuk van Cosme Damián Bas uit de 16e eeuw (een van de belangrijkste stukken uit de Aragonese Renaissance), en die van Sint Petrus. Aan het eind van de 18e eeuw is de kathedraal aan de binnenkant gerestaureerd. Er zijn toen barokke elementen toegevoegd, zoals de pilasters.

Santa Maria Kerk

Deze kerk is gebouwd vóór 1200 en daarmee was dit de oudste kerk van het middeleeuwse christelijke Albarracín. De hoofdarchitect was de Fransman Quinto Pierres Videl die het echter niet heeft kunnen voltooien. Waarschijnljk is het afgemaakt door een lokale architect die verschillende mudéjar-elementen heeft aangebracht in de hogere delen van de buitenmuren.
Tegenwoordig worden in de kathedraal klassieke concerten georganiseerd.

Het kasteel

Het kasteel is gebouwd bovenop een steile rots, hoog boven de rivier Guadalaviar.
Uit een document uit 1581 blijkt dat het kasteel destijds drie poorten had waarvan er tegenwoordig nog één over is. De ommuring bestaat uit elf ronde torens en één vierkante toren die uit de christelijke tijd stamt. De ommuurde oppervlakte van het kasteel, dat te bezichtigen is, is 3.400 m².

Dominicaner klooster

In 1608 verkreeg Antonio Sánchez Moscardón vergunning om het klooster van San Bruno en San Esteban van de Orde der Dominicanen van Albarracín te bouwen. In 1621 was het klooster gereed.

Kapel van Santa Barbara

Deze 18e eeuwse kapel staat in de wijk El Arrabal.